3RD YEAR.

Mahirap na talaga ngayon mag-aral. Halos lumuhod na magulang ko. Nakakwindang pa. Kamusta mga kwago? Isang walng kwentang post na naman to no. Sana ganahan pa rin kayong magbasa kahit minsan talaga namang walang laman ang ginagawa ko. Oo. Totoo. Puro katarantaduhan naman talaga eh. Hay!

Oh ano. Alam ko lahat tayo, pagod na pagod na sa kakaaral. Buti si Eunice, kahit kelan hindi natutong magsawa sa pag-aaral. (Eunice, ano bang sikreto mo??)

Naaawa na ko kayna mama. Oo no. halos lagi na lang nung tinanong anong kailngan ko. ako namang si baliw, panay pa ang hingi. Pero ang totoo, talagang kailngan ko naman iyon eh. Di ko minsan maiwasang itanong.

"ma? kaya nyo paba??" :(

Eto pa ang masakit.
Unti unti na kong nawawalang ng oras para sa kanya. Siguro nararamdaman na nya yun. Pero hinihiling ko, hangga't maaari, tiisin nya. Alam naman nya bakit talaga ako subsob sa pag-aaral.


Alam nyo? Sa ginagawa kong to, sobrang drama ko. Abah oo! never nyo ko mapapagsalita ng mga ganitong bagay. Kahit Kailan! ngayon lang talaga.
At sana kahit mejo corny na to, Maisip nyo kung ano ang totoong nararamdaman.



GOODNYT NA.
KAILANGAN KO NA MATULOG AT
UULITIN KO PA ANG REACTION PAPER KO.


GOODLUCK FOR FINALS.


GODBLESS tayo!:)







MAGDOTA KA NA LANG. :)



masaya ako ha. ^^