HINDI LAHAT NG FAIRY TALE CUTE.

11:09 PM

August 4, 2012

Block 8 -- The Bellefonte, Caloocan

This is where I will start again.

I'm alive.. Literally but you don't have any idea what I went through.

Masakit na kahit papaano ay walang nakakaalam ng pinagdadaanan ko, Si KC lamang na matalik kong kaibigan ang handa kong pagsabihan dahil ayoko na isipin ng ibang tao na kalokohan lang o pagtatawanan lamang ang lahat ng sinabi ko..

Let me tell you little by little.

Magkaroon ka sana ng idea.

I will confess something..

i fell in love with this guy na committed na..

Alam kong imposible at alam kong walang patutunguhan..

Dito marahil nagsimulang hindi maging maganda ang relasyon namin ng boyfriend kong ni minsan ay ayaw kong aminin na boyfriend ko dahil marahil din sa word na insecurity.

Sorry, I know we've talked about this before.. Not to mention insecurity at kahit alam ko na kaliwa't kanan na ang assurance mo ay hindi pa din kita tinitigilan hanggang sa sumuko ka na sa pagpapaliwanag.

We met few years ago. We used to be good friends before, you've been such a blessing especially pag kailangan ko ng kausap dahil alam mong people would always think that it's silly talking to me na walang ginawa kundi magpatawa ng iba at pagg nagseryoso, parang hindi na bagay.

You were never one of them..

I never talked about you. Whenever someone would ask me..

"May boyfriend ka na ba?"

Alam mong yun ang pinakanakakahiyang tanong na tinatanong sa akin.

Dahil alam mong hindi kita aaminin. Ininda mo yun at salamat sa lahat ng pagtitiis.

People would always consider me na walang capability to have a boyfriend and the whole town would just laugh if they hear that I got one.

They never thought nor asked seriously if I really got..

I was the first one who fell in love.

Inamin ko sa'yo yun at nagulat ka kamo dahil alam mo lang talaga na kaibigan lang ang turing ko sa'yo pero lumabas yun nang minsang nagselos ako.

Umamin ka 5 days after na the feeling is mutual.

Naging tayo.

Sumaya alo. Alam mo yan.

Tumagal hanggang mahigit sa isang taon.

Record para sa akin yun.

First love.

At pinakamasakit.

Ngayong naging maayos na ulit ang lahat sa atin kung saan bumalik ka na puro pangarap.

Puro masayang plano, you are enclosed with such happiness and I can always see in in your eyes.

"Babe, I'm happy.. Ikaw?"

Na lagi mong dialogue sa tuwing wala ka ng maitanong.

"Oo naman! :)"

Segunda ko naman. Na sasabayan mo lang ng tango sabay pisil sa kamay.

There, you acknowledge that nothing is more perfect than that.

We we're so inlove six years ago.

So young at heart and mind. Akala ko nga forever na yung mga sweet nothings na tulad nun..

Pero lahat ng fairy tale, may ending. Yun yung inaabangan natin lagi.

At hindi lahat happy ending.

We fell out of love.

Ako unang sumuko dahil ako din unang nagbigay ng dahilan.

Hindi ko inaasahan. Swear.

Maging ang galit mo na ni minsan na hindi ko naimagine na makikita ko.

You don't have any idea sa pinaghirap ko nung mga panahonhg alamko sa sarili kong hindi naman nagwowork ang relationship..

Na sa tinagal nating dalawa bakit sa ganito nauwi at ako pa ang sumuko?

Hindi ko malilimutan yung sinabi mong bigyan kita ngsampung dahilan para bumitaw na sa nasimulan natin..

*sigh*

Hirap mag-isip..

You counted it.

Six years kamo tayo.

Yet? Hindi pala lahat nadadaan sa tagal ng relasyon.

Minsan talaga naghahanap ka ng kulang.

We fell out of love. Inamin ko hanggang sa ikaw na din yung nagbigay at ngayon balita ko nga, masaya ka na. Masakit syempre.

Ang bilis.

Well, sa ngayon? People would always kung may boyfriend na ako.

Nakakapanghinayang pero sa pag-amin ko ito yung tipo na may hinayang factor.

Ang saklap.

Na nagkaroon ako ng boyfriend na muntik na maging fairy tale.

:)

I will always be your baby, Benedict. :)